bienie w stroju męskim, Bałwochwalstwo również jako uosobienie i zarazem jako druga żona Baltazara — w stroju żeńskim. Dlatego przemawiają na scenie stosownie do stroju: Śmierć i Myśl z końcówkami rodzaju męskiego, Bałwochwalstwo — żeńskiego.
Celem odegrania niniejszego dramatu moje opracowanie podaje te najniezbędniejsze tylko wzkazówki. Reżyser ma prawo do własnej fantazji.
Niech religijny ten dramat Calderona, który, co do twórczości, przewyższa wszystkie inne, jak najczęściej przechodzi przez scenę i wzbudza, mianowicie w naszych stowarzyszeniach katolickich, zamiłowanie do poezji katolickiej, której reprezentantem w całem słowa znaczeniu jest Calderon, ale przedewszystkiem niech rozżarza i roznieca w sercach ogień miłości do świętej Eucharystji!
Ks. J. Bujara,
Lubliniec
1927 r.
