Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/1315

 — Cóż tedy się wydarzyło? — zapytały trzy siostry.
 Babouin spojrzał z godnością na pana Kerbichel.
 — Nie każdy ubiega się za wieczerzą, panie kawalerze — rzekł — przyjemniéj jest podług mnie widziéć co się dzieje... co się zaś dzieje — dodał wstrząsając głową — jest bardzo dziwmém, moje panie i panowie.,, nadzwyczajnie dziwném!...
 — Nabawiasz nas trwogą mój bracie — zawołała zniecierpliwiona Eglantyna.
 Numa podparł się łokciami:
 — Wiadomo państwu, że dobra Penhoela sprzedane zostały z prawem odkupu? — zaczął.
 — Któżby o tém nie wiedział — rzekł Kerbichel.
 — Dziś jest termin ostateczny, panie zastępco...
 — Komuż pan o tém mówisz?... nikt nie zjawi się z 500,000 frankami dla wykupienia ich.
 — Otóż panie adjunkcie, nie należałoby tak stanowczo twierdzić...