Strona:PL P Bourget Kłamstwa.djvu/124

silne ściągnięcie wędzidła. Kochanek, który przyszedł z silnem postanowieniem okazania się czułym i serdecznym, zaczyna nagle stawiać opór. Rozalia spostrzegła natychmiast przykre wrażenie, jakie jej słowa sprawiły i rozdrażnienie objawiające się w zachowaniu młodego człowieka. Dziwny niepokój miotał jej sercem.
 Wczoraj, gdy Ireneusz wyjeżdżał z domu, pod wpływem bezwiedniej prawie zazdrości, pytała samej siebie:
 — Kogo on tam spotka?
 W nocy, nie mogąc zmrużyć oka, dręczyła się myślą:
 — Z kim rozmawia? Kto mu się podoba?
 Teraz zaś bezwiedna zazdrość i niepewność przeistoczyły się w smutne przeświadczenie, które sobie w myśli sformowała:
 — Nie kocha mnie już wcale, skoro takim tonem do mnie przemawia!
 Długą chwilę panowało w pokoju milczenie, które nieszczęśliwa Rozalia przerwała wreszcie nieśmiałem zapytaniem:
 — Czy aktorzy grali dobrze wczoraj?
 Dlaczegóż łzy stanęły jej w oczach, serce ścisnęło się bolesnem przeczuciem, gdy spostrzegła, z jaką radością Ireneusz podchwycił to pytanie? Bo sercem prawdziwie kochającej kobiety odgadła istotny zamiar narzeczonego; zrozumiała, że radby,