Sze en maû je deczûa praûa,
Půbicz że pred nją perpûaûa.
„Oje joje moja gûawa!
Kan bôn deczûa půbcza djaûa?
W gartelcz bôn ga pokopaûa,
Rôżce bôn po njemi sjaûa;
Der bôn deczûa rôżce pleûa,
Půbcza bôn u żinji meûa.“
(Mayr.)
1.
„Djekle, djekle, jez tjebe praszan,
Kaj fi daelasz w warteci?
Al ti drobne rożce bjeresz?
Al ti zjelen rożmarin?
Djelde, djelde, jez tjebe praszan:
Nebi ti hotlo moje biti?
Jez bi ti kupû parstanj zlat.“
„„Kaj bi mjeni mamca rjekli,
Da bi parstani widili?““
„Djekle, djekle, neznasz lagati,
De s’ ga w warti najdilo?“
„„Kjer bi mjene ucziu lagati,
Tisti bo sowrażnik moj““ —
„Jez son biu danes w Lublanci
W sojih laepih szkornicach;
Pa son widu jaksze rożce,
Ko so w tejmo warteco.“
W téj pieśni pisano û zamiast ł, które się jak mocne w wymawia.
