w Wołoszech, Bessarabii i Tauryi. Wewnątrz téj przestrzeni znajduje się kilka mów i języków obcych, jakby wyspy; mianowicie język polski w Galicyi okolo Feldsztyna i Chyrowa, jako téż między Zarszynem i Bukowskiem południowozachodnio od Sanoku; język serbski w gubernii Chersońskiéj i Jekaterynosławskiéj, od Kryłowa i Kaljużyny nad Dnieprem, aż do Torhowicy nad Siniuszą; mowa niemiecka w Galicyi w różnych miejscach, osobliwie pod Lwowem i Haliczem, w gubernii Chersońskiéj przy Odessie i powyżéj Nikołajewa, w gubernii Czernigowskiéj nad Djesną i pod Bachmaczem w gubernii Woroneżskiéj przy wtoku Sosny do Donu, w gubernii Jekaterynosławskiéj nad Dnieprem przy Podhorodnie, i niżéj naprzeciw Alexandrowska i ostrowiu Chortickiego, w gubernii Tauryckiéj nad rzeką Mołoczną; język grecki w pomorzu Azowskiém nad rzeką Kalmiusem i Miusem; w końcu mowa turecka w témże pomorzu od Perekopu aż do Kalmiusu. Narzecze małoruskie styka się na wschodzie z wielkoruskiém po linii od rzeki Jéji aż do Chotimska nad Besedem, na zachodzie i północy z białoruskiém po linii od Ljumonowa aż do ujścia rzeczki Prjesieki do Bugu w okręgu Białostockim; na zachodzie naprzód z polskiém po linii od Bugu do Szlachtowy i Piwniczny, potém z węgiersko-słoweńskiém narzeczem aż do ujścia Ternowy w Ondawę; na południu z językiem madjarskim po linii od Ondawy aż do Holmu, tu z wołoskim aż do ujścia Dniepru, potém z tureckim, niemieckim i greckim aż do Taganrogu, w końcu z czerkieskim nad Kubaniem i tureckim od Kubania do Jeji. Miejscowych szczególnych nazw
