Strona:PL Ody Horacyusza.pdf/38

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Dla moich kózek najlepsza to stróża
Czy słońce pali, deszcz rosi.

Bo gdy rozpierzchła trzódka w las pomyka
Za dzięcieliną i głogiem,
Capem cuchnąca samka choć spotyka
Wilka, nie zadrży przed wrogiem.

Ani przed żmiją zieloną — jeżeli
Ów Bożek zadmie w piszczałki,
A brzmią doliny echem tej kapeli
I gładkie Ustyku skałki.

Przybądź Tyndaro! Bogowie są ze mną,
Bym mój i modły im płużą;
Róg obfitości w ustroń tę przyjemną
Wysypie plonów ci dużo.

W samotnym jarze nie dojmą upały
Nucącej przy tejskiej lirce:
Jak równocześnie w jednym się kochały
I Penelopa i Cyrce.

Gdy lekki Lezbik w czasze będziem leli,
Nie bój się — nie pójdą w czuby