Śpiewa się téż hymn następujący: Te lucis ante terminum Rerum Creator poscimus, Ut pro tua clementia Sis praesul et custodia. Procul recedant somnia, Et noctiom phantasmata, Hostemque nostrum comprime: Ne pollutuantur corpora, Praesta, Pater piissime, Patrique compar Unice; Cum Spiritu Paraclito, Regnans per omne saeculum. Amen.
Magnificat.
Magnificat anima mea Dominum
Et exultavit spiritus meus,
* in Deo salutari meo.
Quia respecit humilitatem ancillae suae,
* ecce enim ec hoc beatam me dicent omnes generationes.
Quia fecit mihi magna qui potent est,
* et sanctum nomen ejus.
Et misericordia ejus a progenie in progenies
* timentibus eum.
Fecit potentiam in brachio suo,
* dispersit superbos mente cordis sui.
Deposuit potentes de sede,
* et exaltavit humiles.
Esurientes implevit bonis,
* et divites dimisit inanes.
Suscepit Israel puerum suum,
* recordatus misericordiae suae.
Sicut locutus est ad patres nostros,
* Abraham et semini ejus in saecula.
Gloria Patri etc.
Wielbij duszo moja Pana,
I rozradował się duch mój
w Bogu Zbawicielu moim.
Iż wejrzał na pokorę służebnicy swojéj:
oto bowiem odtąd błogosławioną mnie zwać będą wszystkie narody.
Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest
i święte Imię Jego.
A miłosierdzie Jego od narodu do narodu,
bojącym się Jego.
Rozwinął moc ramienia swojego,
rozproszył myśli pysznych w ich sercu.
Złożył mocarze z stolicy,
a podwyższył pokorne.
Łaknące napełnił dobrami,
a bogacze próżno puścił.
Przyjął Izraela sługę swego,
wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
Jako mówił do ojców naszych,
do Abrahama i potomstwa jego na wieki.
Chwała Ojcu itd.
Antyfona.
Salve Regina,
Mater misericordiae
vita, dulcedo et spes nostra salve.
Ad te clamamus
exsules, filii Hevae,
Ad te suspiramus gementes et flentes
in hac lacrymarum valle.
Eja ergo, advocata nostra,
illos tuos misericordes oculos
ad nos converte.
Et Jesum, benedictum fructum ventri tui,
nobis post hoc exsilium ostende.
O clemens, o pia, o dulcis Virgo Maria!
V. Ora pro nobis sancta Dei Genitrix.
Bądź pozdrowiona Królowo,
Matko miłosierdzia,
żywocie słodyczy i nadziejo nasza, bądź pozdrowiona.
Do Ciebie wołamy
wygnańcy, synowie Ewy,
do Ciebie wzdychamy,
płacząc i łkając na tym łez padole.
A przecież Ty, Orędowniczko nasza,
one miłosierne oczy Twoje obróć na nas,
a Jezusa, który jest błogosławiony owoc żywota Twojego,
po tém wygnaniu racz na pokazać,
o łaskawa, o słodka Panno Maryo!
