Ta strona została przepisana.
MANRU.
Nowe życie we mnie
Twe uroki wznoszą,
Serce drży tajemnie
I płonie rozkoszą!
ULANA.
Bylem ufność miała, MANRU.
Mnie przed tobą upaść ULANA.
Ach! Boże, jam kochana! |
MANRU.
O ty słońce moje,
Któż rozdzieli nas?
ULANA.
Szczęśni my oboje!
MANRU I ULANA.
Wiecznie, wiecznie wraz!
Zasłona spada.
KONIEC AKTU DRUGIEGO.
