Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/90

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

...O tak!
Na zgody znak
Pocałuj mnie!
Na zgody znak
Pocałuj mnie!

ULANA.

Lecz w sercu mem
Może to snem!

MANRU.

Zapomnij już!
Tu główkę złóż!

ULANA.

Wiał z ciebie wprzód!
Tak dziwny chłód!

MANRU.

Ach przebacz, przebacz szaleństwo to!

ULANA.

Nie, nie wstrzymaj się!
Kochasz mnie znów!

MANRU.

O gwiazdko, szczęście me!

ULANA.

Więc mów?
Czy kochasz szczerze, mów?

MANRU.

Jak wietrzyka wianie,
Kwiecia pyłkiem miota;