Ta strona została przepisana.
UROK.
Tak łamać wiarę!
ULANA (do Manru)
Ustąp!
MANRU (do Uroka)
Krakanie krucze!
ULANA (do Uroka)
Ty idź! Ty idź!
MANRU.
Bodajeś skonał!
UROK
Ha, ha, ha ha!
MANRU.
Ja cię zgruchoczę!
UROK (umykając)
Powoli, bratku,
Upadam do nóg!
(znika w lesie).
SCENA VI.
MANRU — ULANA.
MANRU.
(chce biedz za Urokiem)
(chce biedz za Urokiem)
ULANA. (wstrzymując go)
Stój! Stój!
