Ta strona została przepisana.
MANRU.
Grób chyba z nią rozwód mi da!
JAGU.
O, pójdź! O, pójdź!
ULANA.
Oddala go!
UROK.
Ot, żart, niebożę!
ULANA.
Nie,
Rzucić Manru mnie nie może.
Wszak napój mam!
JAGU.
A cóż! Aza!
UROK (znowu podsłuchując)
To imię zda się, że skądiś znam!
JAGU.
Pamiętaj — Aza!
MANRU.
Mów, czy piękna wciąż?
JAGU.
Kto ją posiądzie, szczęsny będzie mąż!
Ten oczu żar!
MANRU.
O, żar przedziwny!
