Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/74

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
UROK.

Ha, ha!
Zapewne idzie mu o cnotę!
Na skrzypkach mu Jagu obwieści,
Cygański śpiew, tej oto może treści:
„Chodź, chodź!“

ULANA.

Nie, nie! nie puszczę go!

JAGU.

Powrotu chwila oczekiwana!

MANRU.

Czyżby tak?

JAGU.

Wierzaj!
Pójdź, na co ci obca ta?

MANRU.

Ja nie śmiem — nie mogę?

JAGU.

Nie chcemy za nic postradać cygana!

MANRU.

Ona
Z taką wiarą w świat za mną szła!

JAGU.

Pójdź!
Na co ci obca ta?