Ta strona została przepisana.
ULANA.
O Manru myślę!
UROK.
Więc jak rozkaz brzmi?
Nie spocznę wprzód wierzaj mi,
Nim wszelkich trosk pozbędziesz się.
ULANA.
Obrońcą moim bądź!
Wieszże ty —
Erumanele ciągną znowu tu.
A u nich czary nie nowina,
Gotowi serce zmienić mu.
UROK.
O, tak!
On hulać już zaczyna!
ULANA.
Och, tylko ty zażegnać możesz zło.
UROK.
Zaufasz mi? Mów.
Wygnać mam cygana,
Powiedzieć mu,
Że już dość dokuczył tobie,
Że go jak psa
Napędzić chcesz już precz!
ULANA.
Ach nie!
Szalona to rzecz!
Ach, nie! Ach, nie!
