Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/25

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
UROK.

Ja jestem tu, jej stróż!

(ochraniając Ulanę)
CHÓR.[1]

Ledwie księżyc w pełni wstał
Już cygana bierze szał!

UROK.

Nie, nie, za wiele już!

CHÓR DRUGI.

Patrz! Patrz!

UROK.

Nie, nie za wiele już!

CHÓR DRUGI.

Ledwie księżyc w pełni wstał
Już cygana bierze szał.
Rzuca żonę, dziecko rad,
Byle szybko pomknąć w świat!

ULANA.

Błagam was,
Skończyć czas,
Nie drwijcie, gdy w mem sercu ból!

UROK.

Ejże, baczność! Każda wiesz:
Wasze grzeszki znam ja też!

CHÓR DRUGI.

Patrz, patrz ha ha!
Gołąbki dwa!

  1. Przypis własny Wikiźródeł Prawdopodobny błąd w druku. Powinno tu stać określenie który z chórów tu się wypowiada.