Przejdź do zawartości

Strona:PL Nossig - Manru.pdf/24

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
UROK.

Tak, ten słodki mąż!

ULANA.

Kimkolwiek by on był,
Ja kocham go z całych sił!

DZIEWCZYNA.

Czy godzien on ofiary!

CHÓR PIERWSZY.

Czy godzien on ofiary!

CHÓR DRUGI.

Ach, nie!

DZIEWCZYNA.

I czy dochowa wiary!

ULANA.

Kto kocha, ten musi wiernym być!

CHÓR DRUGI.

Ach nie już nie daleko.

CHÓR PIERWSZY.

A ujrzysz jak cygana nogi pieką!

CHÓR DRUGI
(naigrawając się otacza Ulanę)

Ledwie księżyc w pełni wstał
Już cygana bierze szał!

CHÓR PIERWSZY.

Ha, ha, ha, ha!