Strona:PL Negri Niedola Burze.pdf/51

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
W HURAGANIE.

Kiedy rozwichrzonej burzy
Ryczy gniew, wściekłość szaleje,
Gdy błyskawic ognie żywe
Z świstem lecą przez zawieje,

Chciałabym w tym huraganie,
Wpośród złotych strzał rozbłysku
Stracić się, daleko stracić,
Utulona w twym uścisku!
Chciałabym w bezkresnym pędzie,
Gdy świat cały się rozkiełzna,
Mówić ci o buncie, co go
Nie znasz we mnie, i Bóg nie zna!

Dookoła wichrów wycie,
Mrok, trzask, burza piorunowa,
U stóp — zgroza i zniszczenie,
A na sercu twem — ma głowa!