Strona:PL Milton - Raj utracony.djvu/229

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Przed wiadomością plemienia ludzkiego:
Niezgodę zaszłą w Niebie, potem wojnę
Między wojskami Aniołów, głęboki
Upadek pysznych, co się zbuntowali
Z Szatanem — jego teraźniejszą zazdrość
Twojego stanu i knowanie środków,
Jakiemi mógłby skusić także ciebie
Do grzechu, abyś, szczęścia pozbawiony,
Z nim dzielił karę, niedolę wieczystą.
To ma być jego jedyną pociechą
I zemstą, kiedy sprzeciwi się Bogu,
I z ciebie z czasem zyska towarzysza
Swej męki. Ale nie słuchaj pokusy,
I słabszej woli swoję towarzyszkę
Ostrzegaj. Niech ci na pożytek idzie
Okropny przykład, zysk nieposłuszeństwa:
Mogli stać mocno, a jednak upadli.
Pamiętaj o tem! Bój się przekroczenia!«