Strona:PL Milton - Raj utracony.djvu/157

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Swój los przeczytaj, zważony tam jesteś,
I znaleziony jak lekkim, jak słabym,
Jeśli chcesz opór stawić!« Szatan spojrzał,
I uciekł szemrząc, gdy ujrzał swą szalę
W górze; uciekły z nim i nocy cienie.





(1) Wonie sabejskie — z Arabji płynące. Sabejczykowie — ludy arabskie.
(2) Asmodeusz, czart (patrz księgę Tobiasza), prześladował Sarę, córkę Raguela, i dusił każdego jej małżonka w noc ślubną. Tobiasz, ósmy z kolei nowożeniec, za poradą archanioła Rafaela, odpędził czarta modlitwą, wstrzemięźliwością i spaleniem wątroby rybiej, danej mu przez archanioła.
(3) Kraj Telassara — miejscowość w Syryi, wspomniana w IV księdze Król. XIX, 12.
(4) Pan, bożek grecki jest tu wzięty jako symbol natury; Hory, odźwierne niebios, lub też pory roku i pory dnia. Czczono je, jako bóstwa, w Atenach. Gracye, czyli Charyty, w liczbie trzech, boginie wdzięku.
(5) Enna, miasto położone na wyżynie w środkowej Sycylii, uważane było za ulubione miejsce pobytu Cerery. Otaczały je łąki, przerznięte strumykami, pełne kwiatów, nieustannie pachnących, i cienistemi gajami. W tej pięknej okolicy porwana została Libera, czyli Prozerpina. W starożytności pokazywano w pobliżu tego miasta wejście podziemne, przez które Pluton ze swoją zdobyczą miał wrócić do piekieł.
(6) Oront, rzeka w Syryi; na jego wybrzeżach, przy mieście Antyochii, był gaj, w którym odbywały się uroczystości na cześć nimfy Dafny, ściganej przez Apollina i zamienionej w drzewo laurowe.
(7) Ludy libijskie wystawiły Jowiszowi wspaniałą świątynię. Niektórzy autorowie uważają go za Boga słońca. O ukrywa-