a tępy, a z przyrodzenia ni ocz nie dbały. A tak aż do inszych przypadków przyrodzenia różnego, którym się każdy kto jedno chce snadnie przypatrzyć i podziwować może: to wszystko razem tenże wszechmogący Pan przy temże stworzeniu nieba i ziemie sprawić i postanowić raczył. A zowiemy to łacińskim językiem fatum, to jest wyrokiem, a wiecznym dekretem wielmożności jego.
A jako co raz rzekł, i jako co któremu stworzeniu przywłaszczyć raczył, także już to koło wiecznie a nieodmiennie toczyć musi aż do świętej woli jego, a do skończenia świata wszystkiego, tak jako sam o tem jaśnie powiedzieć raczył: iż niebo i ziemia przeminąć może, ale słowa a dekreta jego nieomylne nigdy się zmienić ani przeminąć nie mogą.
Patrzajże jako tu widzimy na tej nędznej ziemi rozmaite różności w przyrodzeniu, tak między zwierzęty, także między rozlicznemi ptaki, rybami, drzewy, i między zioły rozmaitemi, tak iż każde stworzenie wedle natury swej, a wedle onego raz uczynionego twardego dekretu pańskiego; musi używać obyczajów i przyrodzenia swego, a nigdy się już żadne inaczej odmienić nie może, już tak aż do skończenia świata wszystkiego.
Strona:PL Mikołaj Rej – Żywot człowieka poczciwego (1881).djvu/12
Ta strona została przepisana.
8
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7e/PL_Miko%C5%82aj_Rej_%E2%80%93_%C5%BBywot_cz%C5%82owieka_poczciwego_%281881%29.djvu/page12-1024px-PL_Miko%C5%82aj_Rej_%E2%80%93_%C5%BBywot_cz%C5%82owieka_poczciwego_%281881%29.djvu.jpg)