a gdy to nie pomagało, puszczał mu krew powtórnie, aż póki pacjent wraz z krwią nie wyzbył się i choroby. Lord Dufferin żąda upustu krwi w granicach tylko ⅓ miljona, zamiast tych około 2 miljonów, bez których pozbycia się królestwo boże w Irlandji nie zakwitnie. O dowód nietrudno.
1 | 2 | 3 | 4 | ||||
Dzierżawy nie przekraczające 1 akra | Dzierżawy powyżej 1 akra, nie przekraczające 5 akrów | Dzierżawy powyżej 5 akrów, nie przekraczające 15 akrów | Dzierżawy powyżej 15 akrów, nie przekraczające 30 akrów | ||||
Liczba dzierżaw |
akry | Liczba dzierżaw |
akry | Liczba dzierżaw |
akry | Liczba dzierżaw |
akry |
48 653 | 25 394 | 82 037 | 288 916 | 176 368 | 1 836 310 | 136 578 | 3 051 343 |
5 | 6 | 7 | 8 | ||||
Dzierżawy powyżej 30 akrów, nie przekraczające 50 akrów | Dzierżawy powyżej 50 akrów, nie przekraczające 100 akr. | Dzierżawy ponad 100 akrów | Obszar ogólny[1] | ||||
Liczba dzierżaw |
akry | Liczba dzierżaw |
akry | Liczba dzierżaw |
akry | akry | |
71 961 | 2 906 274 | 54 247 | 3 983 880 | 31 927 | 8 227 807 | 20 319 924 |
W latach 1851—1861 centralizacja zniszczyła głównie pierwsze trzy kategorje dzierżaw, do 1 akra i od 1 do 15 akrów. One muszą zniknąć najpierwej. Daje to liczbę 307.058 „zbytecznych“ dzierżawców, a licząc skromnie po 4 osoby przeciętnie na rodzinę — 1.228.232 osoby. Jeżeli nawet przyjmiemy przesadne założenie, że po dokonanej rewolucji w rolnictwie ¼ tej liczby znajdzie utrzymanie, to pozostaną jeszcze 921.174 osoby, będące kandydatami na wychodźców. Kategorje 4, 5 i 6, od 15 do 100 akrów, są to — jak dawno już w Anglji wiadomo — dzierżawy zbyt małe dla kapitalistycznej gospodarki zbożowej, a dla hodowli owiec prawie nie wchodzą w rachubę. Przy poprzednich założeniach mamy tu więc dalszych 788.761 kandydatów na wychodźców, co stanowi ogółem 1.709.532. A ponieważ l‘apétit vient en mangeant [apetyt przychodzi w miarę jedzenia], więc obszarnicy wnet odkryją, że przy 3 i pół
- ↑ Suma ta obejmuje również „torfowiska i nieużytki“.