Przejdź do zawartości

Strona:PL Maria Rodziewiczówna - Lato leśnych ludzi.djvu/254

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

w radości nowego życia, na bytowanie w tym Twoim chramie.
Serca nasze, Ojcze, na światy rozszerzaj, myśli nasze ku Twej mądrości kieruj i, jako w tym borze, bądź naszym władcą i prawem!
— Amen, amen, amen! — potwierdzili uroczyście, zapatrzeni w niebo, zasłuchani w ciszę.
I tak się skończył ostatni wieczór lata leśnych ludzi.


25 kwiecień 1920.
KONIEC.