Ta strona została przepisana.
Rys. 6.
Mały aparat Lehman’a do badań z bardzo niebezpiecznemi truciznami. Aparat składa się ze 1) szklanej komory (A) dla zwierzęcia, złożonej z dwóch przyszlifowanych kloszów, 2) naczynia (B) do rozcieńczania danej ilości gazu w określonej objętości powietrza, którą odliczono na zegarze gazowym (C). Trujący gaz odmierzono w biuretce gazowej (E), do której przechodzi on z małego gazomierza (F). W celu równomiernego zmieszania powietrza z trującym gazem w komorze dla zwierzęcia znajduje się elektryczny wentylator zabezpieczony ścianką z siatki drucianej. Przez aparat pędzono ciągle prąd powietrza przy pomocy pompy ssącej przez pochłaniacze D, które służą tak do unieszkodliwienia trucizny jak również do kontrolnej analizy.
