«an licha* Ital forcina; (cf. Boss. посохъ laska, ob. Bellona hojną posoką podwoje Spysklane P fi, Biel Hst 435). Rosocha, jako to u drzew, u rozsrożałe Ьоіе: renovata vroelta mscet. Zebr. Ow. 10.. r0X loS’. gałęzie. Dudz. 55. Rososzka, widełki abo’ widlica. Mąci. Rososzka o dwóch samorodnych ramionach do recznego kręcenia powrozów, kluczka. X. Kam. Dwa grube * dęby obok z siebie zrosłe, przeplatają tam od stu lat i swoje korzenie i swoje rozsochy. Stas. Num. 1 149; (leurs troncs). Winne drzewko ujmuje się swojemi rozsoszkami. właśnie jakoby rękoma. Budn. Cyc. flftpfnrnnfen Palmowe drzewo samica obłapiwszy swe — — „... — —. ^kfcres°c Г442°СZ^ói^^^pTdło ^^po’le^cîer — ROZSTAĆ Sę, ’ f. rozstanie się recipr. jedntl., rozstaje się na od nich. Cresc. 4-4Д Lb, p!. рГ ) Rozstawać się contin.; Bosn. rastatise, raskrristitise; Bag. rastattiser Sorab. 1. rofstejiu, rofstejem, rofnosterozsrożałe boje; renovata proelia Złych się złość rozsrożyła. Byb. Ps. 259. Włosy ku górze wstają, piersiami tchnie wielce Nadęte burzliwością rozsrożałe serce. A. Kchan. 147. Upada marnie z roz-’ srożałej rany. Tward. Daf. 56. ROZSBUZYĆ ci. dok., er= grimmt тпфеп, onfbringett, reifen. Sieciech, urazą oddalenia od rządu bardziej rozsrożony, szukał sposobów zemszczenia się. Nar. Hst. 3, Go. Rozsrożony tym podstępem, porywa dwa dzirydy. Staś. Num. i, 145. Rozsrozone wojsko krzyczy, aby je zaraz ruszono, ib. 115. ..iätß, jak kłosy krzewiste Jęło wypuszczać, wnet je za tłumiło Rozsoehą swoją ciernie rozłożyste. 0(/т/т. Sw A „ 2. Rozsoehą u sochy do orania. Kluk. Bosi. A, 164 bte ffliigfterje. — Świecznik od nóg do rozsoch lity był. Budn. Num, 8, 7; not. «do słupca jego», do ramion, biê an bic 2ІШС. — Anat. Rczsoszka, która zaraz jest pod eardłem nad piersiami. Syr. 740. kluczowa koso, kluczka, klucz, baê ©(Pffelbein. R0ZS0CHAÜEC neutr. dok rozsochato rosnąć, jdcfig amcl;fett, jaćfige Slcfic eon fid) Derbreiten. Rozsochacieje drzewo, rozpuszcza gałęzie. ллп r ku? РП7ічПГНАГ7 n w rozsnCn Th. 928. Dudz. 55. BOZSOCHACZ, a, w., rozsochâte kobylenie. Tr., ciit ©panter Dïeiter. — g. Myśliwy rozsochacz. Kurop. 3, 81. rohatyna widłowata, em jnbe= lister SSßurffpieß; myśliwiec rozsoehą zbrojny, ет^ jager mit einem ©abelrourffpiep. X. /ùm.^IUJZ&TjCiiA IÜSC, sci, i., widłatość, rozdwojenie. Cn. Ih. 9^.8. Dudz. 55. B‘CS tiàteit, ©abelfümigfeit. Trafia się, IŻ w krzewach ziemistych rozsochatość, £zyli rozwijanie się w widlaste gałęzi, staje sie wespół z rozwinieniem się liścia. brzost. Duch. U. BÖZS0C11ATY, ROZSOCHOWAl Y, a, e,,0ZSOCHATO adverb., widłaty, gaJęzisty; Boh. rozsochaty; Dal. rasszokassth; Croat. raszohaszt; Carn. rashohast; (Eccl. йДсо, хлтъ, въ ро.знь раздѣденный * rozmaity); Jßc< fig, gnbltg, stt)CV)fpi^iö — Wonka rozsochala albo dwa pniaki maiaca. Cresc. 371. Wał ostrowami rozsochowatemi dobrze“ obwarowany. Gwagn. 403. Nie rozsochaty, nie gałezisty, unistirpis. Cn. Th. 521. Winne drzewo rozpuszcza się rozsochato, lecz go oracze chędogo obcinają. Budn. Cyc. 27.
ROZSPACYOWAĆ, ob. Rozstrzelić litery.
ROZŚPIEWAĆ kogo cz. cont., do śpiewania pobudzać; //oss. раепѣвать, in« Singen bringen, fingen tnadjeit. Moszcz rozśpiewa dziewice. Budn. Zach. 9, 17, (not. «t j — uczy ni, że bedą śpiewały.; mowne uczyni Bibl, Gd.). Rozśpiewanie lloss. распѣвъ. Rozśpiewać się. zapędzić się w śpiewanie, fid) jerftttgett i Boss. распѣться.
ROZSPONA, y, i.. Sztuki, któremi rozpierają się w pewnej odległości dwie inne sztuki, zouią rozsponami. Jak. Art. 3, 314. ob. Rozpona; ©регфіз, Queert)o!$, ob. Hozpiać, piać.
ROZSPRAWIĆ, ob. Rozprawić.
ROZSROŻEĆ neutr. dok., ROZSROZYĆ się recipr., sroższym się stać, rozjątrzyć się, rozsierdzić się; ergrtmmeti, erboüt шегЬеп. Bitwa na lewym skrzydle rozsrożała, 1 bardziej jeszcze niżeli tu wrzała. Chrośc. Fars. 255. Kropi
(...)
ROZSTAĆ się, f.
(...)
jem; (Sorab. 1. rosteieże; Sorab, 2. rostejscho; Germ. Beter! biada! przepadnij!); Croat. raztajemsze; (Boss. разстоять dalekim być, oddalonym, разстояться nasłać sie długo); §. a) rozstępować się, rozsiadać się; BOU einanber дфп, fid; auftfcnn, anfberften. Ziemia pod temi trzema sie rozstaje Buntownikami, i jako w otchłani Pożera w sobie. Leszcz. H. S. IGO. — Transi. Łatwiej się jedna potrawa na miękką rzadkość w wyższym żołądku rozstawa. Bor. Sat. 167.„rozpuszcza się, rozmiękcza się; fid; cuiflöfen, îergeÿcn. — § b) Rozstać się z kim, z czym, Vind. fe lozbiti, (cf. ’łączyć); Bosn. raskrristitise; Boss. разстатіся, разставатьея; rozejść się z kim, odejść od niego; fict) »on einem trennen, »ott ifcnt (феіЬеп, son ifrn гседде^іеп, ilju yerloffcn. Mężnie tym wzgarda i statecznie, Z czym ci rozstać się koniecznie Potrzeba. Dar. Lot. 24. Już jedną nogą stoję“ w grobie, abowiem z tym światem co godzina rozstać mi się przychodzi. Smotr. hap. «4. Z ciałem sie rozstać. Sit. Dz. ól3. umrzeć, uon ber 2Bc!t fdjeiben. Gdy już widział blizkie swe z ciałem rozstanie, prosił boga, aby w, dzień wniebowzięcia N. P. jego roz^. łączenie było. Sk. Żyw. 2, lo2. 3№fd)ieb (llif ber Sbclt. §! c) Rozstać się, edstać się, odczynić się, oddziałać się; fid) ungefdietyen шпфсп, fici) дйпзііф oerânbern, эегде< ben, аЫ ob matt nie getoefen ivnre. Co się już stało, rozstać sie nie może. Morszt. 122. Krom. 480. Chrośc. Fars. 16. Ustrz. Klaud. 71. Nie widzę, jakoby się to rozstać mogJo, co sie już raz stało. Biel. 555. (]cfc1)^cn tfi, ift nidit su flnbern, IfiÇt fid) nid)t nngefche^n шафеп. Nar. Tac. 3, 13; NB. Impropria et extra hoc dictum inusitata est notio haec verbi Rozstać się. Cn. Ad. 10, i. ROZSJANlE, rozstęp, rozdział, przerwa; bie Jüîlft, bei Злн(й)епramn Wielkie jest rozstanie i przedziaî między potępionemi a świętemi. Sk. Żyw. 2, 61. — Rozstanie dróg, edzie sie wiele dróg rozchodzi. Mącz. rozstajnia, rozdroże; ber ©феіЬешед, bie SBegfdietbe. (Eccl разстояше, проиешни przestwór). Idą przez wieś na rozstanie cr g niosąc placek, i kładą ten w jedno miejsce, a ziemią przysypuja. Stryjk. 108. Po wszystkich rozstaniach drog pobudował kaplice. Badz. Ezech. 16, 25. Kości jego na rozstaniach popalił, i popioły z nich rozrzucił na wiejące akwilony. Tward. Wl 22. — Rozstanie z miłym(, śmierci sie równa. Cn. Ad. 1011, bie Trennung; Vind. lozhik, dolozhik, dovoljanje; Croat. raztanek; Bag. rastavak; 18
