Strona:PL Leroux - Upiór opery.djvu/44

reszcie Richard opanował się i zapytał niby niewinnie:
 — No, dobrze, ale właściwie czego sobie życzy ten upiór?
 Pan Poligny podszedł do biurka i powrócił z pokaźnym zeszytem w ręce. Zeszyt zawierał następujące punkty umowy:
 „Dyrekcja Opery obowiązuje się do utrzymania Narodowej Akademji Muzyki na należytym artystycznym i kulturalnym poziomie...“
 Umowa ta była spisana czarnym atramentem i jednobrzmiąca z kopją, która była w naszem posiadaniu.
 Jednakże zauważyliśmy w niej dopiski, zrobione czerwonym atramentem, pismem dziwacznem, nierównem, nerwowem, tak, jakgdyby piszący posługiwał się nie piórem, lecz cienką zapałką, przypominającem pierwsze wysiłki dziecka, męczącego się nad opanowaniem liter.
 W zakończeniu artykułu „traktującego o przywilejach“ dyrekcji, po wyszczególnieniu szeregu punktów, przy wyrachowaniu których te przywileje mogą być cofnięte, znajdował się taki dopisek:
 5) Jeśli dyrekcja opóźni się więcej niż o dni 15 z wypłatą należności Upiora Opery, ustaloną do nowego rozporządzenia na 20.000 miesięcznie — czyli 240.000 fr. rocznie...“
 P. Poligny drżącym palcem wskazywał nam tę fatalną wzmiankę, której nie spodziewaliśmy się bynajmniej.