na faworytka wielkiego szacha. W następstwie tego szef policji otrzymał polecenie sprowadzenia Eryka. Po pewnym czasie ten przybył do Persji, gdzie przez kilka miesięcy odgrywał niezmiernie ważną rolę. Dokonał tam wielu okropności, gdyż dobro i zło zdawało się dla niego nie istnieć i z całym spokojem współdziałał swoją djabelską pomysłowością w kilku głośnych morderstwach politycznych. Stał się przyjacielem samego szacha. Poznawszy jego niezwykłe zdolności architektoniczne, szach polecił mu zbudować pałac, z którego to polecenia Eryk wywiązał się w sposób tak pomysłowy, iż Jego Wysokość mógł się przechadzać po całym pałacu, pozostając niewidzialnym i znikać nagle, niewiadomo gdzie. Kiedy szach stał się panem podobnego skarbu, rozkazał na wzór jednego z carów rosyjskich, aby genjalnemu budowniczemu wyłupiono oczy. Pomyślał jednak iż nawet ślepy, Eryk mógłby zbudować dla innego władcy równie niesłychaną siedzibę i że, bądź co bądź, pozostając przy życiu mógł zdradzić tajemnice cudownego pałacu. Postanowiono więc uśmiercić Eryka, jak również wszystkich robotników, którzy pracowali pod jego rozkazami. Szef policji otrzymał polecenie wykonania tego ohydnego rozkazu! Eryk jednakże oddał mu poprzednio liczne przysługi i był jego przyjacielem. Ocalił więc Eryka, umożliwiając mu ucieczkę. Miał potem zapłacić głową za swoją szlachetność. Ponieważ jednak pochodził on z rodziny królewskiej, skończyło się tylko na
