Strona:PL Leroux - Upiór opery.djvu/295

 „Jeśli więc te pieniądze wróciły do właścicieli — czyżby Eryk robił to wszystko dla żartu?“
 „O niech pan tak nie sądzi, — odpowiedział Pers. — Eryk potrzebował pieniędzy. Stojąc niejako poza społeczeństwem, nie był skrępowany żadnemi skrupułami i posługiwał się swą niezwykłą zręcznością i pomysłowością, jakiemi obdarzyła go natura, wynagradzając tak jego potworną brzydotę, — dla eksploatowania ludzi i to czasami w sposób godny podziwu. Jeżeli własnowolnie oddał pieniądze, to znaczy, że w danej chwili ich nie potrzebował! Zrzekł się swego małżeństwa z Krystyną Daaé i potem zrzekł się wszystkiego na ziemi“.
 Według słów Persa, Eryk pochodził z małego miasteczka w okolicach Rouen. Był synem przedsiębiorcy budowlanego. Wcześnie opuścił dom rodzicielski, gdzie jego brzydota budziła niemal trwogę. Przez jakiś czas popisywał się na jarmarkach, gdzie impresarjo pokazywał go, jako „żywego trupa“. W ten sposób przewędrował niemal całą Europę. Ten okres egzystencji Eryka jest zresztą dość niejasny. Po pewnym czasie ukazuje się on na jarmarku w Niżnim Nowgorodzie, gdzie popisuje się z wielkiem powodzeniem. Śpiewał już wtedy cudownie wieloma głosami, występował jako brzuchomówca i pokazywał niezwykłe sztuki żonglerskie, o których ciągnące do Azji karawany opowiadały po powrocie do domów nadzwyczajne rzeczy. W ten sposób sława jego dotarła aż do pałacu w Mazanderanie, w którym mieszkała głów-