Na to zgodził się Rouletabille bez wahania, a nawet musiał uznać spryt Włodzimierza.
Żołnierze dowiedzieli się z ust dziennikarzy, że miasto puste. Oba wielkie forty, Reklica i Skope, połączone z sobą podziemnymi chodnikami, mogące stawić czoło tygodniami całymi, zaopatrzone we wszystko, uważane nawet przez pierwszorzędnych znawców niemieckich, za znakomite, wpadły bez strzału w ręce Bułgarów. Nieprzyjaciel opuścił wszystko i cofał się tak szybko, że trudno go było dopędzić. Stracono kontakt. Generałowie złożyli radę i postanowiono zatrzymać się tutaj aż do czasu, kiedy rozesłane patrole kawaleryi nie dadzą dokładnych wieści, gdzie znajdują się nieprzyjaciele.
Kirkilissa została obsadzoną, ale uniknęła splądrowania. Żołnierze przedewszystkiem żądni byli snu, do czego mieli prawo po pięciodniowym marszu, w uciążliwym, górskim terenie, oraz po bitwie, trwającej, bez mała, dwa dni.
Dziennikarze nasi zaś, pożądali nietyle łóżek, co dobrego śniadania.
