Strona:PL Leroux - Dziwne przygody miłosne Rouletabilla.pdf/78

 Candeur miał rzeczywiście łzy w oczach.
 — Więc biła cię?... — pytał rozbawiony Rouletabille.
 — Biła, jak w bęben!
 — A ty nie oddawałeś jej kiedy?
 — Nie mogłem. Byłbym ją zabił jednym, jedynym policzkiem, i zostałbym napewno powieszony...
 — Ale to pewnie nie bolało... prawda?
 — Gdzież-tam! Szczypała mnie, że krzyczałem w niebogłosy; szarpała mnie za włosy..
 — Więc chyba musiałeś klękać?
 — Nie... Ona wyskakiwała na stoły, na szafy, wszędzie. Bywało, wchodzę, ostrożnie uchylając drzwi, i widzę, że niema w pokoju mojej żony... Nagle... bęc!... dostaję w twarz, albo znowu czuję, że demon wisi u moich włosów. Czekała na mnie, ukryta za drzwi, stojąc na krześle, albo konsoli... Zrozumiesz, że takie życie było niemożliwością...
 — Przyznaję!
 — Przytem, zdradzała mnie!...
 — Coraz, to lepiej...
 — Zdradzała mnie z innym olbrzymem, z trębaczem, z oddziału hajlenderów, z którym do spółki zmarnotrawiła cały majątek. Oczywiście, znienawidziłem ją, jak zresztą i wszystkie inne kobiety....
 — Czemuż nie chwyciłeś ją na uczynku i nie podałeś o rozwód?