Strona:PL Leroux - Dziwne przygody miłosne Rouletabilla.pdf/75

 — Wymień te dwie, Candeur.
 — Wino i kobiety... — odparł ponuro.
 — Co?... Nie pijesz przecież, a kobiet, o ile wiem, nie cierpisz nawet...
 — Dawniej, piłem z rozpaczy!..
 — Rozumiem! Kochałeś bez wzajemności...
 — Ale, gdzie tam. Miałem zawsze, tak zwane szczęście, do kobiet. Wystarczyło pokazac się tylko i sprawa była załatwiona.
 — Wobec tego... nie pojmuję...
 — Miałem za dużo powodzenia u kobiet i w tem całe nieszczęście!... — jęknął Candeur. Nietylko miałem kobiety, które pożądałem, ale dostałem kobietę, która mnie pożądała, a której ja nie chciałem widzieć na oczy.
 — Ba... Czasem tak bywa...
 — Nie była wcale brzydka. Nieszczęście chciało tylko, że była mała... rozumiesz, maleńka... rzadko się zdarza spotkać taką maleńką kobietę. Mogłaby się pokazywać w cyrku, ale nie wypadało, gdyż była hrabiną.
 — Ładnie się prowadziłeś... — zauważył reporter.
 — Słuchaj, Rouletabille... Opowiadam ci rzeczy z mego życia, których nikt nie zna, ale proszę cię o sekret, gdyż z tą hrabiną przytrafiła mi się naprawdę straszna historya...
 — Cóż to takiego, na miły Bóg?!