W chwili, gdy okręt dobijał do brzegów Afryki, Paweł Bing stał na pokładzie i wyciągał ku nieznanej, wymarzonej krainie ramiona z tęsknotą i nadzieją, jaka wypełniała jego serce aż do ostatniej szczeliny. Nie wybrał on się do Afryki poszukiwać dyamentów, albo złota, nie miał zamiaru bynajmniej handlować kością słoniową, strusiemi piórami, lub futrami dzikich zwierząt. Do »czarnej« części świata gnała go... miłość.
Życie w starym kraju było dla niego niemożliwe z tego jedynie powodu, że znienawidził wszystkie kobiety europejskie, jako nieubłagane dla niego i przewrotne. Tu więc, w cieniu palm, w sąsiedztwie panter, lwów i krokodyli postanowił sobie znaleźć ideał, to jest kobietę, niezepsutą przez cywilizacyę i toaletę paryską, serce niewinne, któreby zdolne było do prawdziwej miłości. Wylądował w Angoli i udał się prosto do najbliższego króla, aby się poddać jego opiece.
Królem tym był Timbo Mungoli, przyjaciel wszystkich europejczyków, którzy tylko mieli pełne sakwy. Osobliwy ten władca nosił bardzo oryginalny strój: na głowie miał czarny, starannie odprasowany cylinder, a na piersi srebrny łańcuszek od zegarka — to wszystko.
Bing nie spodziewał się tak życzliwego przyjęcia na dworze królewskim. Czarny monarcha przyrzekł mu łaskawie swą opiekę i nadto dał mu eskortę, któraby go bezpiecznie zaprowadziła w głąb kraju. Za to ofiarował mu Bing z góry 1000 talarów, na wypadek, gdyby mu z powrotem droga którędyindziej wypadła. Oprócz tego wystawił mu jeszcze weksel, płatny za powrotem z wyprawy.
Timbo przyczepił sobie ten weksel do cylindra, a Paweł Bing podążył najbliższej nocy ze swoją, kara-
