Ta strona została uwierzytelniona.
V.
Kiedy życie tak już mię znęci,
Że już muszę uledz tej chęci:
To bym pragnął z szczęścia upiorem
Tu się spotkać, nad tem jeziorem.
Tu mnie chmura trosk nie zasmęci,
Tu utonę w śnie niepamięci,
Uśnie ból tu w sercu mem chorem,
Tu mi szczęście będzie znachorem.
Gdzie mirt zimą kwiat swój odchyla;
Gdzie się jedwabiście dzień przędzie;
Gdzie się niebo ludziom przymila;
Gdzie pełno radości jest wszędzie,
Ślicznem pomieszkaniem mem będzie
Tu, nad lazurami wód, willa.
