jedno z błąkających się geograficznych nazwisk, które do ostatka, posady nieznalazło i pozostało własnością poezji i ubaśnienia: kiedy Rhodan, Rhen i Wisła z Radauną, zawsze płynęły.
IV. Przylądek dzisiéjszy S. Wincentego, zwany był w starożytności świętym, a jeszcze dawniéj Kronowym czyli Saturnowym. Co zatym przylądkiem było, dzi-
tam: II. 1. Plin: XXXVII. 11. Lactantius Placidus. Nie same téż Heljady bursztynowemi Izami płakały: płakał nimi Apollo Eskulapjusza u Hyperboreów Apollon. Rhod. Argonaut. IV. 611-617, i kury Indijskie, lub meleagridy Soph: ap: Plin: et Strab: Tak tedy na różnych gęślach zjawiły się Faeton, bursztyn, Eridan i zbiegły się z sobą w coraz nowej postawie, w coraz nowym miejscu. Jak Eridan na tylu miéjscach szukany, jak upadek Faetona nie na jednym miéjscu wskazywany, tak i bursztyn, nietylko nad północnym morzem opiéwany, ale i w Indji i w Ethjopji (Plinius). Oczywiste dowody tej samej rzeczy coraz innego mięszania, przyrabiania, przenoszenia; oczywista, że mythiczne miejsca niezawsze są geograficzne; oczywista nakoniec, że niegodzi się zmieniać głosu współczesności, przekrętnym innych wieków wykładem.
