drogą mieli go Karthadzy. Szedł on jednak od rzeki Eridanu, która, że albo do morza Adrjaćkiego, albo do śródziemnego, Albo do północnego uchodziła, różńe domniemania były. Wreszcie wszystkie te trzy Eridany: Padus, Rhodan i Rhen, do swojich mórz z jednego się miejsca rozchodziły. Jeżeli bursztyn również blisko Rhenu na brzegach morskich zbierany bywał: poetycki Greków z bursztynem swojim Eridan, może być wygodnie Rhenem; a usiłować go szukać’ w ramieniu Wisły, Radauna zwanym, jest właśnie upędżac’ się w etymologiczne sidła. Lecz jeżeli tak powstaje przeciw nakręcaniu rzeczy, niedopuszczam się jednak w niewiadomej rzeczy innego nakręcenia. Lubo był znany bursztyn Rheński, jest bardzo prosta, ze skoro tylko ukazał się bursztyn na morzu śródziemnym, że był zaraz na ten koniec w ruchu Wiślański. Pobudką atoli do tego Radauną być nie może, bo to barbarzyńskie nazwisko, nie ma zwiąsku z Greckim Eridanu[1]. Eridan nazwisko, jest
- ↑ O Eridanie, różne mniemania, wskazało się w badaniach staroż: 11. 4 6 — 7. 19. 42. 111. 57. IV. 7. 15. 33. stosunki handlowe § 6. Wspomniało się tam o różnych łabędziach śpiewających. Różne téż są zdania o przemianie Heljad Cicero de officis III. 25. Virgil Eclog. VI. 62. Hygin. 152. Ovid: me-
