Strona:PL Kraszewski - Ostatni rok.djvu/167

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

drugich nieznacznie przynajmniéj zasmuciła. Opaliński, Kazanowscy i cały dwór Królewica Władysława, przybrał minę nieco posępną — Tym czasem Król, któremu polepszone zdrowie dozwalało myśléć, rozumować i tworzyć żądania, oświadczył, że chce niezwłócznie udać się do Krakowa.

— Przykro by nam było, mówiła Urszula, podając mu przepisane leki, gdybyśmy tego W. K. M. dozwolić nie mogli, ale i siły jego, pono także na to nie pozwolą. Niech raczéj Król Jegomość odpoczywa, a pośle którego z Królewiców, wszakci wszyscy mają czas po temu, Biskup Jan Albert, mógłby przewodniczyć duchowieństwu, z bratem Karolem Ferdynandem[1], a

  1. Jan Albert umarł 1635 Biskup Krakowski i Kardynał. Karol Ferdynand umarł 1655, Biskup Wrocławski, prócz tych dwóch synów i prócz Władysława i Kazimiérza miał jeszcze syna Alexandra Karola — który umarł r. 1635 i córkę Annę Katarzynę, która była za Filipem Neubourg.