Strona:PL Kobiety Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego (Piotr Chmielowski).djvu/120

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Lucyan Siemieński powiedział, że „autor Grażyny mniéj szczęśliwy w kreśleniu niewieścich typów“[1]. Jest to wielka nieścisłość wyrażenia. Widzieliśmy, że Mickiewicz dał nam kilka ślicznie skreślonych typów czysto-ludzkich, prawdziwie kobiecych — zapomniał tylko o jednym: o kobiecie rozwiniętéj, żyjącéj w społeczeństwie jako dodatni czynnik jego rozwoju. Jedynie z tém wyjaśnieniem zdanie Lucyana Siemieńskiego będzie miało słuszność za sobą.


  1. Wieczornice, III, 159.