Strona:PL Klonowic-Flis to jest spuszczanie statków Wisłą.djvu/016

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
FLIS.

1.  Kto chce niech wzywa starca wszetecznego[a]
Dla żeglowania w morzu bezpiecznego.
Któremu błędne przyznawa pogaństwo:
Wszech wód poddaństwo:[1]
2.  Greczyn go swoją mową Pozydonem[b],
Rzymianin zdawna zowie go Neptunem,
Sceptrum trozębe[c], szedziwy[d] Bóg swoję
Ma w ręku zbroję;[2]
3.  Niech błaga kto chce naród jego krewki,
Zbestwione wnuczki, świędziwe[e] jątrewki,
Po łono panny, a ostatek ryby
Bez wszej pochyby:[3]

  1. Tr. Niechcę ja wzywać Boga fałszywego.
  2. B. i Tr. Posidonem. M. Poseydonem.
  3. M. troyzębe.
  4. M. sędziwy.
  5. Tr. świedziwe.
  1. Kto chce niech puszczając się na wodę, wzywa Neptuna, Nerejidy, Eola, Trytona, Kastora i Poluksa; lecz my będąc chrześcijanami błagajmy Boga i Pana Jezusa. Starca wszetecznego: Pozydona czyli Neptuna; godłem jego rządów było berło (sceptrum) czyli oszczep o trzech zębach (tridens). wszeteczny: nierządny, niemoralny, jak większa część bóżków greckich. fałszywego: że się na niego nigdy z pewnością spuścić nie można, bo dziś pogoda i spokojne morze, a jutro burza, śród której okręt rozbić się może.
  2. trozębe, to samo co trójzębe. Szedziwy sędziwy.
  3. Mowa o Nerejidach, Nimfach i Syrenach, poddanych i kochankach jego. krewki, ułomny, do grzeszenia skłonny; naród familija, potomstwo; zbestwione zdziczałe ze względu na obyczaje, albo, że istotnie