Strona:PL Kazimierz Przerwa-Tetmajer - Na Skalnem Podhalu T.3.djvu/141

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

po jesieniowisku — powtórnie wypędza się na hale w jesieni, po żniwach.
z bacowskiej rodziny — baca: naczelnik juhasów na jednej polanie, czyli hali.
chłopiec dobry — tyle co: dzielny człowiek, mężny wartki — szybki.
śmiał sią sam sobie — sam z siebie. Górale mówią śmiać się komu, czemu.
ba często — ba znaczy: ale.
co cud! — wyrażenie góralskie.
do upłazu — miejsce na górze trawą porosłe.
po piargu — rumowisko kamienne.
„dziadem“ — pogardliwe wyrażenie; tyle co niedołęga.
władę — władzę.
ze pse — w dawnej góralszczyźnie mówiło się ze pse(m), z pane(m).
bacys — pamiętasz.
kie — kiedy: jak, gdy.
wysy — powyżej.
zamiérkli — zamierknąć: kiedy kogo noc zajdzie.
wtej béło — wtedy było.
jorka — jarka, owca, która jeszcze niemiała jagnięcia.
telo — tyle. W tem znaczeniu: tak.
co cie wilk etc. — kiedy to.
Michalski (miesiąc) — wrzesień.
z końca — z początku.
pote — potem.
redykali się — wracali z hal do wsi.
dołu — na dół.
wej — sposób mówienia.
kolce na karku — w obroży.
wozowali — wozili, ważali.