Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 04.djvu/054

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ląc się chlebem; * Przez nie nienawiść i błędy poznosił, * Miłość praw Twoich i naukę głosił.

Pomocą z nieba kościołowi dany, * Nauki, męstwa cudem był nazwany. * Pożytku bliźnich szczególny przykładzie, * Umiejętności i zdrowych rad składzie:

Niech Twą opieką z ciemnoty ruszeni, * W sercu się naszem miłość rozkorzeni, * A umysł w piękne odziany ozdoby, * Poważa cnotę a kocha osoby.

Na temeś prawie Kościół rozprzestrzenił, * Gdyś rozkaz Pański nad Twe zdrowie cenił; * Niech za Twą sprawą serca i rozumy, * To trwa bez złości, a tamte bez dumy.





PIEŚŃ  6.

(O świętym Izydorze, rolniku).


Oraczu sławny, święty Izydorze, * Prac Bogu miłych przykładzie i wzorze: * Wielkimi cudy na ziemi wsławiony, * Bądź pozdrowiony.

Ciebie nie droga purpura wsławiła, * Ani bogata matka urodziła: * Lecz wzrosłeś między ziemi rolnikami, * Pługiem, wołami.

Robiłeś panom, a przy swej robocie, * Piękny postępek uczyniłeś w cnocie; * Kochając zawsze Boga, Stwórcę Swego, * Z serca całego.

Tyś Bogu modły czyste ofiarował, * A Anioł za Cię rolę uprawował; * I bydła Twego, by mu wilk nie szkodził, * Strzegł, za niem chodził.

Wydatna była Twa szczodrota