Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 04.djvu/036

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
PIEŚŃ 2.

Idzie, idzie Bóg prawdziwy, * Idzie Sędzia Sprawiedliwy! * Stańmy wszyscy pięknem kołem, * I uderzmy przed Nim czołem.

Idzie, idzie Bóg łaskawy, * Idzie Twórca wszego prawy; * Stańmy wszyscy itd.

Idzie, idzie Król Przemożny, * Idzie wielce Pan Wielmożny, * Stańmy wszyscy itd.

Idzie, idzie Światłość Wieczna, * Idzie ku nam Moc Przedwieczna. * Stańmy wszyscy itd.

Idziesz, idziesz, miły Panie, * A gdzie Twój majestat stanie, * Niechaj tam stanąwszy kołem, * Na wiek wieków bijem czołem.


PIEŚŃ  3.

Jezusa słodkie wspomnienie, * Daje duszy pocieszenie; * Wszystkie słodycze przechodzi, * Kiedy Jezus wśród nas chodzi.

Ani wdzięcznych śpiewów pienie, * Ani miłe uszom, brzmienie, * Świętych myśli nie pomnoży, * Jak Ty, Jezu Synu Boży!

Jezu, grzeszników nadziejo! * Gdy w pokucie łzy swe leją; * Kto Cię szuka, kto Cię prosi, * Skarb Twej łaski w sobie nosi.

Jezu! pociecho serc czystych, * Źródło prawd Boskich wieczystych: * Wszelkie pociechy przechodzisz, * Tysiąc pragnień w sercu rodzisz.

Żaden język nie opowi, * Żaden wyraz nie wysłowi: * Samo uczy