Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 03.djvu/195

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

lVarA = \lyricmode { Już się o -- no speł -- ni -- ło, Co pod fi -- gu -- rą by -- ło: We -- so -- ło na zie -- mi, Gdy Bo -- ga wi -- dzi -- my, Krzy -- knij, świe -- cie, z_wiel -- kiej ra -- do -- ści! }

sVarA = { fis8 g a4 \stemUp b | a a a | fis8 g a4 b \stemNeutral | a a a | d2 e4 | d8 d d4 cis | d2 e4 | d8 d d4 cis | d2 cis8[e] | d4( cis8)[b] a4 | fis fis fis | fis2 fis4 \bar"|." }

\paper { #(set-paper-size "a4")
 oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" }
\header { tagline = ##f }
\version "2.18.2"
\score {
\midi {  }
\layout { line-width = #180
indent = 0\cm}
\new Staff { \clef "violin" \key d \major \override Staff.TimeSignature #'transparent = ##t \time 3/4 \autoBeamOff \relative f' { \sVarA } }
  \addlyrics { \small \lVarA } }

Już się ono spełniło, Co pod figurą było: * Wesoło na ziemi, Gdy Boga widzimy, * Krzyknij, świecie, z wielkiej radości!

Już Proroków Pismo spełnione, gdy widzimy Słowo Wcielone; * Symeon się weseli, gdy słyszy, że Anieli * Bogu wyśpiewują, pokój oznajmują, * Serce całe radość przenika.

Już Ojcowie to uprosili, Święci, czego sobie życzyli, * Płacząc, jęcząc wzdychali, rosy z nieba wołali: * Spuśćcie nam obłoki, wydajcie nam w skoki, * Żebyśmy tu dłużej nie byli.

Słodki Jezu, jak Ci dziękować, gdyżeś zstąpił Ojców ratować. * Gdy Ojcowie już w niebie, przyjmij dzieci do Siebie; * Przyjmij Ojców syny, i matek dzieciny, * Niechaj Święci i nas ratują.