Strona:PL Karol May - Winnetou w Afryce.djvu/64

 — Owszem. Przypominam sobie. Znaleziono list, który wysłał do ojca z Kairu,
 — To świetnie! Jak dawno był wysłany ten list?
 — Nie było o tem wzmianki.
 — Szkoda. Potrzebny nam czas pobytu Smalla Huntera w Kairze.
 — Mieszkał w Hotelu du Nil i opisuje w liście sławetny tamtejszy ogród palmowy.
 — Czy jeszcze coś przytoczono z listu?
 — Nie. Ależ tak! Przypominam sobie. Prosi ojca, aby listy adresował do konsulatu amerykańskiego.
 — To bardzo ważne, nader ważne! Mamy zatem trop. Znajdziemy poszukiwanego na pewno, ale, niestety, już jako nieboszczyka.
 — Uważa pan, że umarł?
 — Tak. A jednak zgłosi się po odbiór spadku.
 — Nieboszczyk nie może zgłosić się po spadek!
 — Czasem tak. Oczywiście w okolicznościach szczególnych, o których pan się dowiesz, skoro rozmówię się z Winnetou.
 — Zaciekawia mnie pan niezmiernie!
 — Nie chcę pana dręczyć i dlatego będę rozmawiał z Apaczem nie po indjańsku, ale po angielsku. Zrozumie pan?
 — Bardzo dobrze. Od czasu odjazdu mego rodzeństwa do Ameryki, zająłem się gorliwie studjowaniem angielskiego.
 — Będę się więc posługiwał tym językiem, za-