Strona:PL Karol May - Jasna Skała.djvu/144

radzie starszych. Mój brat Winnetou pojedzie ze mną, aby przemawiać na zebraniu. Moi wojownicy będą dumni też z obecności mądrego i mężnego Shatterhanda.
 — Chętniebyśmy natychmiast z tobą pojechali, — odrzekłem — ale śpieszy nam się do Mogollonów.
 — Do nich, do wrogów mego plemienia? — zapytał zdumiony.
 W krótkich słowach, wyjaśniłem mu powód. Namyślając się, opuścił powieki i rzekł:
 — Moi bracia mogą przecież jechać ze mną. Skoro zły biały, którego zwą Melton, schronił się pod opiekę Mogollonów, zostanie przy nich na pewno.
 — A jeśli odmówią mu obrony?
 — Wówczas uda się do Jasnej Skały, aby czekać na swoją squaw.
 — Ta już wyruszyła w drogę. Może się jutro z nim spotkać. Widzisz zatem, że nie wolno nam tracić czasu.
 — Widzę istotnie. Mój brat Shatterhand powiedział, że Melton opuścił pueblo na koniu?
 — Tak.
 — Ale nie w powozie?
 — Nie.
 — Czy była przy nim biała squaw?
 — Jeszcze nie teraz.
 — I woźnica?
 — Nie.