Strona:PL Julian Ursyn Niemcewicz - Śpiewy historyczne.djvu/321

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

remu żaden krok strony przeciwnéy taynym nie był, wysłał Pękosławskiego Starostę Sandomierskiego z mocnym oddziałem, a gdy ten klasztor Bernardyński otaczał, Prymas w przyzwoitym dostoieństwu swemu i okolicznościom orszaku, przeprowadzonym został do zamku. Przez ten czas Litwa stoiąca pod wsią Kamieniem za Wisłą rozstrzygnienia tylu sporów czekała. Nakoniec dnia 9. Sierpnia 1587, Prymas ogłosił królem Zygmunta IIIgo, a we trzy dni potem partya Zborowskich przez Jakóba Woronieckiego, Biskupa Kuiawskiego, ogłosiła Maxymiliana. Zamoyski by co rychléy ubiedz Kraków, i granice Pańswa z strony Austryi zasłonić, w nocy z uszykowanym żołnierzem ruszył w te strony.
Zamoyski wyparowawszy bez żadnéy przeszkody Zborowskich z Wiślicy, stanął w Krakowie i miasto utwierdził. Tymczasem Leśniowolski Kasztelan Podlaski wysiany do Zygmunta w Poselstwie. Ciężkie było między tym młodym Panem i oycem iego Janem królem Szwedzkim rozstanie. Ustąpienie dla Polski Estonii zaręczone paktami konwentami, wiele sprawiało trudności, aż królowa Anna na wszystkich dobrach swoich dotrzymanie obietnicy téy zaręczyła. Wten czas dopiero ruszył się Zygmunt: dnia 7. Października, stanął w Oliwie, pakta zaprzysiągł, i wraz do Krakowa dążył. Dnia 16 Grud: przyciągnął Maxymilian z woyskiem swoiém pod Mogile, gdzie Zborowscy przywiedli mu 2,500 ludu, a Jasłowiecki kilkaset, lecz Zamoyski odparł ich od miasta, poraził pod Biskupiem polem tak, że do Częstochowy cofnąć się musieli: to zwycięztwo otworzyło Zygmuntowi drogę do Krakowa,