Przejdź do zawartości

Strona:PL Julian Ejsmond - W słońcu.djvu/084

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.



∗             ∗


A gdy przyjdzie godzina mojego zachodu,
zajdę, jak słońce: jasne — do ostatniej chwili.
Nigdy nie będę drzewem, co dumne zamłodu
z wiekiem ku ziemi się chyli...

Gdy przyjdzie czas odlotu do krainy innej,
to odlecę w porywie szczęścia i natchnienia,
jak ptak, co uciekając z ziemi niegościnnej
ziemię na niebo zamienia...

Luty 1930.