Ta strona została uwierzytelniona.
BOJOMIR
Nie dosyć!
ZIEMOWID
Nic nie poznasz więcej,
bo nic niema prócz tego, co pod zmysły pada.
BOJOMIR
Ja chcę więcej!
ZIEMOWID
Na darmo!
BOJOMIR
O, mistrzu! to zdrada!
Kiedym przyszedł do ciebie w ufności dziecięcej,
tyś powiedział, że wiedza ludzka nie ma granic,
że świat cały, jak księga, stoi nam otworem —
jam ci wierzył... a dzisiaj? Wszystko na nic! na nic!
ZIEMOWID
Nie z człowiekiem, lecz z dzieckiem — widać — mówię chorem;
ty gorączkę masz, dziecko? Majaczysz w malignie!
BOJOMIR
Jedną tylko odpowiedź masz na me pytania —
to szyderstwo! Gdy we mnie serce się rozrania,
gdy skroń pali a wewnątrz mózg krzepnie i stygnie,
