Przejdź do zawartości

Strona:PL Jerzy Żuławski - Poezje T2.djvu/253

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
XXXII.


Przecz mnie ty, Panie, skazał na to życie?
przecz mi dał duszę wielką a niepłodną,
bezsilnie dziką i wciąż wrażeń głodną,
ciemności pełną a śniącą o świcie?...

Przecz mi Ty gwiazdy pokazał na niebie
i strącił w otchłań, kędy światła gasną,
i tęsknić kazał za gwiazd marą jasną,
i wiecznie padać, wznosząc się do Ciebie?...