Strona:PL Jerzy Żuławski - Kuszenie szatana.djvu/182

 tam, gdzie jest Życie! — —
 Tak, tam jest życie! — a tu?...
 Wstał i zatoczył się jak pijany. Straszne, dławiące przerażenie ścisnęło go za pierś;
 Tu — śmierć. Powolne umieranie bez celu, bez walki, nawet bez bólu.
 Zdawało mu się, że chciałby krzyczeć na lata swe ubiegłe, na zmarnowane siły, na nie rozumne porywy i szały, z których śmiał się wczoraj, na młodzieńcze marzenia bezowocne, których wczoraj się wstydził, na przeszłość całą, aby wracała, aby...
 Krzyk uwiązgł mu w gardle: wszak to napróżno!
 Z wyrazem najwyższego zwątpienia opadł na fotel. Życie życie! brzmiało mu w uszach.
 I jeszcze raz, z całą okropną, bezlitosną przytomnością, ogarniając jednym rzutem myśli wszystkie swe lata ubiegłe, płodne i dobrej pracy poświęcone w przekonaniu innych, a tak strasznie zmarnowane w jego własnem przekonaniu, — z całą świadomością i szczerością zapytał:
 — Czy ja żyłem?...
 Gdzie to wulkaniczne wyładowanie sił, które