Przejdź do zawartości

Strona:PL Jean de La Fontaine - Bajki.djvu/393

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


BAJKA  XVII.
ZAJĄC I KUROPATWA.

Niech się nikt z cudzej nie natrząsa biedy,
Bo może wkrótce ten sam los go spotka.

Na polu, zdala od leśnej czeredy,
Żył Zając i młoda trzpiotka,
Kuropatwa, więc płocha i nietęgiej głowy,
Lecz gadulska i złośliwa.
Pewnego ranka, trąbka się odzywa: