Ta strona została przepisana.
5.
NIMIS ACER
Poecie Wieprz przymówił
szczecino‑włochaty:
— Kto nie umie żyć życiem,
pisze poematy.
Rzekł Poeta cierpliwie:
— Tyś na to ustworzon,
Abyś umiał żyć łajnem,
a ja — myślą bożą.
— Łajnem, albo nie łajnem —
rzekł Wieprz dobroducha: —
nie może żyć inaczej,
kto natury słucha.
Myśl?... rym?... pfuj!... Oto co mnie
poi i zachwyca:
Kąpiel błotna, żer swój, chlew
i swoja samica.
Odpowiedział cierpliwie
Poeta: — W naturze
