Stronę religijną społeczeństwa reprezentuje u nas Pamiętnik religijno-moralny, o pół roku młodszy od Bibljoteki warszawskiéj [1]). Redagowany słabo, ale ma czasami dobre artykuły. Teraz świeżo zawiązał się w Poznańskiem Tygodnik katolicki pod redakcją księdza Alexego Prusinowskiego,który należy do rzędu najcelniejszych spółczesnych naszych kaznodziejów [2]).
Gospodarskich pism stosunkowo najwięcéj. Pierwszeństwo tutaj trzymają Roczniki gospodarstwa krajowego, wydawane przez Towarzystwo rolnicze w Królestwie polskiém. W Warszawie wychodzą przy gazetach Codziennéj i Warszawskiéj Gazeta rolnicza oraz Korrespondent rolniczy, handlowy i przemysłowy. W Krakowie wychodzi Tygodnik rolniczy i Ognisko, które wprawdzie rozmaitością barwy nęci, ale najwłaściwiéj do téj kategorji pism może się rachować. Towarzystwo rolnicze lwowskie także wydaje swoje roczniki, w Poznaniu wreszcie wychodzi Ziemianin [3]).
Dla dzieci mamy także pism kilka. Na czele ich stoją „Rozrywki“ pani Pruszakowéj. Jest to naśladownictwo, dalszy ciąg Rozrywek dla dzieci Klementyny Tańskiéj, przynajmniéj ten cel miała redaktorka, żeby wznowić stare Rozrywki, a tyle ulubione. Jest podobieństwa wiele, ale jest i niemało różnicy Rozrywek dawnych od nowych; różnice te płyną z wielu powodów. W dawnych Hoffmanowéj więcéj było wspomnień narodowych i wyciągów z dzieł polskich zapomnianych, więcéj anegdot o dzieciach, w nowych więcéj literackiéj wartości i rzeczywistéj nauki [4]). Panna Józefa Śmigielska wydawała także „Zabawki“, pismo dla dzieci, ale ustało na sześciu tomach. We Lwowie założył niedawno „Czytelnię dla młodzieży“ Karol Cieszewski [5]).
- ↑ „Pamiętnik religijno-moralny“ zastąpiony został „Przeglądem katolickim“, pismem tygodniowem.Przyp. wyd.
- ↑ „Tygodnik katolicki“ upadł w roku 1873.Przyp. wyd.
- ↑ Ze wszystkich wymienionych pism gospodarskich istnieją dziś jeszcze tylko „Korespondent“ i „Ziemianin“.Przyp. wyd.
- ↑ „Rozrywki“ istniały tylko do roku 1860.Przyp. wyd.
- ↑ „Czytelnia dla młodzieży“ przestała wychodzić w roku 1861.Przyp. wyd.
